Als Gabriel zich aanmeldt voor de training is hij ongeveer dertig jaar oud, gehuwd, losbandig en alcoholist. Tot zijn grote verbazing is hij bij het testen op HIV negatief. Zelf noemt hij zijn relaas een succesverhaal.
“Voor ik aan de MTAA training begon was ik een wel erg gemakkelijke, lichtzinnige jongeman. Ik gaf eigenlijk niets om de waarde van het leven. Dat bleek bijvoorbeeld als er weer een traditionele ceremonie was, zoals Obukoko, een herinneringsceremonie voor een overledene. Al als tiener was ik op feesten erg luidruchtig en aanwezig, ik dronk veel van de lokale brouwsels busaa en chang’aa, die er bij leken te horen. Daarna ging ik op zoek naar meisjes zonder op hun leeftijd te letten en was ik seksueel erg actief, in de bush of in het suikerriet. En daar het altijd al donker was, waren ook oudere vrouwen goed voor een dronkaard. Denken aan risico’s van HIV en Soa deed ik niet. Dat ik eventueel ziektes mee naar mijn eigen huis en mijn eigen vrouw kon brengen wist ik eigenlijk niet.
In mijn huis was geen vrede; als ik dronken was wilde ik niets horen en weten over de verantwoordelijkheden in het huis van mijn vrouw. Zelfs vrienden waren in zulke situaties bang voor me en kwamen uiteindelijk niet meer naar ons huis. Naar mijn vrouw toe leidde het ook tot seksueel wangedrag, want altijd als ik seks wilde en er buiten niemand te vinden was, vocht ik met haar en dwong haar direct tot seks. Dit had een slecht effect op ons beiden, sociaal en psychisch. Huishoudelijke verantwoordelijkheden bestonden niet. Niemand voelde ervoor om het huis en erf bij te houden ten gevolge van de grote disharmonie. Het kon mij ook niets schelen hoe vies mijn vrouw was.
Ik ben er nu dankbaar voor dat onze gemeenschap in contact kwam met MTAA, want dat heeft een grote invloed gehad op mijn leven en op ons huis. Tijdens de trainingen hebben we geleerd hoe ons gedrag te veranderen.We leerden over risicogedrag en tradities die bijdroegen aan de verspreiding van HIV-Aids: onbeschermde seks met een willekeurig iemand bij dronkenschap, je niet beperken tot één relatie en ook door mee te doen aan de traditionele praktijk van het seksueel erven van een vrouw van een overleden broer.
We leerden hoe elkaar te respecteren, we leerden hoe ieder zijn verantwoordelijkheid moest nemen voor taken in en om het huis, inclusief het ontvangen van bezoekers. We leerden hoe je beter samen met seksualiteit om kon gaan en er samen over te praten en er samen naar toe te leven. Dit heeft veel bijgedragen aan de vrede in ons huis.
Ook ben ik gestopt met drinken tijdens Obukoko en tijdens danspartijen en andere ceremonies na een overlijden. Deze ceremonies zijn in onze cultuur erg belangrijk, maar de gewoonte om hierbij veel te drinken tot ver in de nacht en daarna veel seks te hebben zijn helemaal niet traditioneel, integendeel. We hebben video’s gezien van heel oude mensen die Gertrude heeft opgenomen en waarin ze vertellen hoe de eigenlijke oude tradities zijn. Lang blijven hangen en drinken en seksuele uitspattingen in het donker hoorden er helemaal niet bij.
Door deze veranderingen zijn wij in onze gemeenschap een voorbeeld geworden van een goed koppel, in plaats van het slechtste echtpaar. De jeugd komt bij ons langs, ze weten dat de deur open staat en als ze erom vragen geven we ze advies. Ik word nu ook wel eens gevraagd om andere groepen of patiënten in ziekenhuizen te helpen, zoals wij zelf geholpen zijn.”
Door de training van MTAA hebben alle koppels hier een positieve houding gevonden t.a.v. de nationale VCT (Voluntary Counseling and Testing) en door ons hebben anderen ook hun gedrag veranderd van slecht naar goed.